Przejdź do zawartości

Johan Wallner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johan Wallner
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1965
Filipstad

Klub

Branäs AK

Wzrost

182 cm

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1983, Tårnaby
(14. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

14.01 1986, Berchtesgaden (1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
brąz Saalbach 1991 slalom gigant
brąz Morioka 1993 slalom gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Auron 1982 slalom
złoto Sestriere 1983 slalom gigant
brąz Auron 1982 slalom gigant
Zakończenie kariery: 1997 r.

Per Johan Daniel Wallner (ur. 8 lutego 1965 w Filipstad) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zdobył tam złoty medal w slalomie i brązowy w slalomie gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere był najlepszy w gigancie.

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1983 roku w Tårnaby, zajmując 14. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 14 stycznia 1986 roku w Berchtesgaden, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Francuza Daniela Mougela. Było to jego jedyne pucharowe zwycięstwo. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium: 9 marca 1989 roku w Shiga Kōgen i 28 listopada 1992 roku w Sestriere był trzecie w gigancie, a 23 marca 1993 roku w Oppdal był drugi tej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy to zajął 27. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty.

W 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Saalbach, gdzie był piąty w supergigancie, a w gigancie wywalczył brązowy medal. Wyprzedzili go jedynie Austriak Rudolf Nierlich i Urs Kälin ze Szwajcarii. Wynik ten powtórzył podczas mistrzostw świata w Morioce dwa lata później. Tym razem lepsi okazali się tylko Kjetil André Aamodt z Norwegii i Austriak Rainer Salzgeber. W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie nie ukończył giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary był szesnasty, a rywalizacji w slalomie nie ukończył. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku wystartował w slalomie i gigancie, jednak udział w obu konkurencjach kończył w pierwszych przejazdach. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w gigancie zajął 25. miejsce, a slalomu ponownie nie ukończył.

W 1997 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 14 lutego 1984 Sarajewo Gigant 2:41,18 - Szwajcaria Max Julen
16. 25 lutego 1988 Kanada Calgary Gigant 2:06,37 +4,93 Włochy Alberto Tomba
DNF1 27 lutego 1988 Kanada Calgary Slalom 1:39,47 - Włochy Alberto Tomba
DNF1 18 lutego 1992 Francja Albertville Gigant 2:06,98 - Włochy Alberto Tomba
DNF1 22 lutego 1992 Francja Albertville Slalom 1:44,39 Norwegia Finn Christian Jagge
25. 23 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Gigant 2:52,46 +5,00 Niemcy Markus Wasmeier
DNF1 27 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Slalom 2:02,02 - Austria Thomas Stangassinger
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1[1] 22 stycznia 1991 Austria Saalbach Slalom 1:55,38 - Luksemburg Marc Girardelli
5. 23 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:26,73 +2,23 Austria Stephan Eberharter
3. 3 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:29,94 +0,79 Austria Rudolf Nierlich
3. 10 lutego 1993 Japonia Morioka Gigant 2:15,36 +1,91 Norwegia Kjetil André Aamodt
23. 13 lutego 1993 Japonia Morioka Slalom 1:40,33 +4,99 Norwegia Kjetil André Aamodt
DNF2 23 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Gigant 1:58,63 - Włochy Alberto Tomba
17. 25 lutego 1996 Hiszpania Sierra Nevada Slalom 1:42,26 +6,76 Włochy Alberto Tomba
DNF1 12 lutego 1997 Włochy Sestriere Gigant 2:48,23 Szwajcaria Michael von Grünigen
DNF1 15 lutego 1997 Włochy Sestriere Slalom 1:51,70 Norwegia Tom Stiansen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 6 marca 1982 Francja Auron Gigant 2:24,67 +1,32 Austria Günther Mader
1. 7 marca 1982 Francja Auron Slalom 1:27,89 - -
1. 5 marca 1983 Włochy Sestriere Gigant 2:15,25 - -

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacje końcowe sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niemcy Berchtesgaden14 stycznia 1986 (slalom) – 1. miejsce
  2. Japonia Shiga Kōgen9 marca 1989 (gigant) – 3. miejsce
  3. Włochy Sestriere28 listopada 1992 (gigant) – 3. miejsce
  4. Norwegia Oppdal23 marca 1993 (gigant) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]